Bugun Obod ko `cha mahallasida odamlar gavjum. Ko `chada bir emas ikki xonadon o `g`illari yigitli burchlarini o`tab qaytishdi .. .
Eshitgan qishloq odamlari , yori-burodorlar to `p-to `p bo `lib kela boshlashdi .
Asir nomozini o`qib chiqqan, Mamarasul buva eshigini yo `parasi, ko `chani u yuzida majnuntol tagiga o`rnatilgan toshsupaga borib o `tirdida . Salom berib yo `ldan o`tayotgan yigitlarni so `roqqa tutdi .
- Qayoqqa ketyabsizlar ?
- Mahallayzdagi yigitlar hizmatdan qaytishibdi. ..
- Aaaaa? -otaxon yaxshi eshitmasligi uchun , kaftini qulog`iga supra qildi . - Kim deding? ...
Yigitlardan bittasi ajrab otoxonga yaqinlashib keldida qo `l berib salomlashdi .
- Hoooov narida turadigan, Shodmon akani kichik o `g`li .. .
- To `raqulni nabirasimi ?
- Ha. ..
- Uni borib kelganiga ancha bo `lgan -u. ..
- Kattasi borib kelgan, edi . Endi ukasi Ilhom ...
- Ilhom! ... Anovi sher yozadiganmi ?
- Ha buva o `shanisi .. .
- Vooy zang `ar -eee . .. Kechagina sumka ko `tarib shu yo `ldan maktabga o `tardi. Darrrov katta bo `lib , armiyaga ham borib ketpi -daaa !
- Uni o`rtog `i Movlon ham bugun hizmatdan qaytdi. Ahmad buvani nabirasi . .. - yigit hamrohlar ortidam bir qarab qo `ydi. - Buva yuring birga olib ketay , askarlarni ko `rib qaytaytamiz !
* * * * *
Tushga yaqin barcha mehmonlar , ketishdi . Faqat askarlarni o`rtog `lari -u, tanish bilishlari qoldi. Kimlardur, darsurxondagi mayda chulardan cho `qilagan. Boshqalar esa askar olib kelgan, hizmati davrida olingan fota suratlarni tomosha qilmoqda.
Faqatgina , ``Hozir kelaman !`` deya chiqib ketgan , askardan darak yo `q. ..
Bir necha uy naridagi askarning ham uyida shu ahvol. Uzoqdan kelgan mehmonlarni kuzatib qo `yish boxonasida darvoza hatlab chiqqan Movlon uyga qaytib kirmadi. Kulib turgan bo `lsada, ichini it talayotganday beyjo. Kelganida bunday emasdi. Singlisi bilan pichirlashib bir nimalarni gaplashdi- yu , shu ahvolga tushdi . Huddi barchadan yashirib yurgan sirli narsasini yo `qotib qo `yganday . Na topa olmaydi , na birovdan yordam kuta olmaydi . Darvoza oldida biroz o `rmalashdida , eski piyodalar yo `lakchasiga o `tib kunbotar tomonga qarab ketdi . O`sha ming yillik qadrdonday bo `lib ketgan majnuntol va uning tagidagi eski toshsupa tomonga borar edi . Majnuntolning uzun navdalari tufayli , tagi qorong `u edi . Movlon bir necha qadam qolganda toshsupada kimdur o `tirgani ko `rdi. Yaqinroq borganida u harbiy formada o `tirgan yaqin do `sti Ilhom ekanligini bildi . Do`sting ham ahvoli o `zinikidan qolishmaydi . Kigiz , to `shab qo `yilgan supani bir chetida o `tirgancha Mamarasul buvaning taxta darvozasidan ko `z uzmas edi . Hatto do `sti Movlon yaqinlashganda ham, bir qarab qo `ydiyu yana o`ychan o`sha tomonga tikildi .
- Salom ahvollariz yaxshimi shoyir!
- Ha. .. Polvon o `zlari yaxshimilar?
Birga o`ynab katta bo`lishgan, bir sinfda o `qishgan. Bir kunda harbiy hizmatga ketib , bir kunda qaytishdi . Hizmatni boshqa - boshqa viloyatlarda o`tab qaytishdi . Lekin huddi , o`n yil bitta xona o `tirganday, hatta bir -birlari bilan og `zaki salomlashishdi . Yana bir -birlariga sizlab gapirishdi . Bu sizlashlar bir biriga hurmatdek tuyulsada aslida kosa tagida nimkosa bor edi. ..
* * * * *
ANCHA YILLAR AVVAL .. .
Nozima bolaligidan juda zehinli qiz bo `lgani uchun ota-onasi olti yoshida maktabga berishi . Lekin juda yosh bo `lganigidan , maktabga onasi Nazira opa olib borib, olib kelardi.. .
Bir kuni Nazira opani zarur ishlari chiqib qoldi . Qizimni biror qo`shnini bolalariga qo `shib , maktabga jo `nataman degan hayolda ko `chaga chiqdi. Baxtiga qizchasidan bir sinf yuqorida o `qiydigan ikkita qo `shni bolakaylar uchradi .. .
- Hoy. Ilhomjon, Movlonjon.. .
- Labbay kenayi ! - bolalar darrov yetib kelishdi .
- Singlilarni ham birga ola ketiylar. ..
- Ho `p kenayi.. .
Ilhom qizchani sumkasini oldi.
- Nozima qizim akalaringni qo `llaridan ushlab ol ...
Qizcha onasini so`zini qonun bilib yigitlarni o`rtasiga kirdi va ularni qo `llaridan ushlab oldi.
- Ilhomjon, Movlonjon Nozimani hafa qildirib qo `ymanglar .. .
- Hovotir olmang kenayi. ..
Nazira opa , bu yigitchalar tarbiyali oylalarni farzandi bo `lgani uchun , qizidan ko `ngli to`q edi . U adashmagandi .. .
Shundan keyin yigitlar har kuni mahalladosh qizchani maktabga olib ketib , olib keladigan bo `lishdi. Yuqori sinfga o`tganlarida ham kanda qilishmadi . Yigitlar har kuni , Nozimaning darvozasi yo `parasi , ko `chani u yuzuda o `skan majnuntol tagidagi toshsupada o `tirib uni kutar edilar . Nozima ham yigitlarga o `rganib qolgan, oralaridan qil ham o`tmas edi .. .
Ilhom bolaligidan gapga usta, qofiya keltirishni ham qoyillatardi. U borligi uchun , suxbatlari hecham sovumasdi. Movlon esa , epchil , chaqqon edi . Nozima yoqimtoy , qiz bo `lgani uchun uning tabasumi -u, qiqrlab kulishini o `ziyoq hammani ko `nglida iliqlik uyg`otardi . Uning o`zi ham yigitlar bilan hecham zerikmas , ularni oldida o`zini juda hotirjam sezardi .. .
Kundan -kun Nozimani chiroyiga chiroy qo `shilib borardi . Yigitlar ham bo `ylari cho `zilib ulg `ayib borishardi. Ular bilan birga qalblarda muhabbat ham.. .
Yigit nafaqat qalin do`st , endi bir -birlari uchun chinakam raqib edilar . Yaratgan bu yigitlarni husindan , qoatdan , hatto talatdan ham qismagan edi. Har javhada bir -birlariga munosib raqib . Endi muhabbatlarini bildirishga o`tishdi .. .
- Nozima qara senga atab sher yozdim . Sherimning satirlari sening ismingni bosh harflari bilan boshlanadi ! - dedi Ilhom sherni o `qishga kirishar ekan.
- (N)ola qilgum kecha kunduz, yor vasliga yetay deb,
(O)shiq -u firog `ingman jamolingga intilip .
(Z )ebo yuzli , ohu ko `zli, lablari bol gulim deb ,
(I )ntizorman parivashim har on senga yoqay deb .
(M )yhabbatning saroyida meni buncha etma zor ,
(A )ytay jonim , bugun menga bir boqmasang dil ozor.
Ilhom sherlari bilan qizga yoqishga urunsa . Movlan bilagidagi kuchini ishga solardi . O`zining jangovar qobilyati bilan Nozimaga gap otgan o `zga oshiqlar, hatta qarab qo `yganlarini ham adabini berib qo`yardi . Hullas yigitlar Nozimaga gart yuqturmasdi. .. bir -birdan kam qilmadi. Armiyaga chaqruv bir kunda keldi .
Hizmatga ketishar ekan , qiz ham hayrlashib kuzatib qo`yish uchun keldi. ..
- Nozi ichim yonyabdi. Ayt kimni sevasan? -dedi Ilhom.
- Ha ayt Nozi! -dedi Movlan.
- Ikkovingizni ham birday! -qiz jiddiy qabul qilmadi.
- Nozi oylada katta farzandman , qaytganimda uylanaman! -dedi Movlar .
- Ota -onam akam ikkimizni to `yimizni birga qilmoqchi. Nozi qay birimizni tanlaysan ? -dedi Ilhom.
- Har ikkingizni! -qiz hazilga olib qiqirlab kuldi .
Yigitlar shoshilishardi .
- Nozi xat yoz, seni xatlaring bizga javobing bo `ladi .. .
- Yo `q ... Ikkingizga ham yozmayman . Hammasi taqdirimiz ihtiyorida . .. Silarni juda yaxshi ko `raman .. .
* * * * *
HOZIRGI VAQT .. .
Yigitlar salkam bir soat o`tirishdi. Shu vaqt davomida, har ikkovlari ham o`z o `tmishlarini shirin lahzalarni , o `zlaricha sarhisob qilishdi ...
Movlan o`rnidan qo `zgadi.
- Bu taqdir